ABBJR21 - GURONG PILIPINO

Kaunting Paglirip sa Awitin ni Andrea Wjik      Sa pag-usbong ng makabagong panahon, hindi maipagkakailang malaki rin ang nagbago sa kultura ng ating mundo lalong-lalo na pagdating sa usapin ng sekswalidad o kasarian ng bawat indibidwal na ating nakasasalamuha. Pilitin man nating manatili sa tradisyunal na pamamaraan o nakasanayan subalit pagbabago’y hindi maaaring iwasan. Hindi man kasalukuyang buong tinatanggap sa lipunan ang pananaw ng paglihis sa nakaraang ito, partikular na ang paglantad ng komunidad na LGBTQ, ngunit panahon na rin mismo ang nag-uudyok upang simulang payabungin ang kanilang karapatan bilang tao, isulong ang bahagharing watawat sa bawat sulok ng ating bayan sapagkat sila’y may damdamin din, isip, at kakayahang umunawa. Sa loob ng mahabang panahon, nanatiling tahimik, nakatago sa isang kloseta, at puno ng pangungutya ang kanilang kasarian. Walang pasubaling bunga nito ang mababang pagtingin sa kanila ng lipunan, takot sa kanilang sarili na husgaha’t masaktan ng mata

  Many time I starved. While my friends are buying all the cravings they want It’s poverty, I know. However, I envy.  Beautiful sweater, jeans and trousers  Eyes shimmer’s whenever I found them, Oh! Not on me but fitted on other people’s body.  I don’t have one because of poverty. I know but I envy.  I understand, it’s poverty.  Nevertheless, I envy. Asking the entity, why me?  Jaundice is what killing me.  Feeling it all the way, I realized  There’s more to life than what it is today. Priorities, gratefulness and dreams “Why?” is not the question I needed to overcome.  It is the “How?” to look for these situations optimistically done.